بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال 1386

 بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال 1386       دکتر احمد جعفری1- دکتر آذین تقی‌زاده‌گنجی2- دکتر اسرافیل بالایی3- دکتر محمدرضا زیوری4- مهندس اصغرمحمدپور اصل5   1- استادیار گروه آموزشی سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   2- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   3- عضو هیات علمی گروه آموزشی سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   4- دندانپزشک   5-دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکار مرکز کشوری مدیریت سلامت (NPMC)     چکیده   زمینه و هدف : نگهداری فضاهای مربوط به محل دندانهای شیری که زودتر از زمان خود از دست رفته‌اند به دلایل مختلف از جمله حفظ فضای رویشی دندان دائمی جانشین، عدم تغییر وضعیت دندانهای مجاور و مقابل و گاه استفاده جهت تغذیه، ضروری می‌باشد. جهت حفظ فضا از دستگاه فضانگهدارنده استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی تبریز نسبت به فضا نگهدارنده‌ها می‌باشد.   روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی، میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی تبریز نسبت به فضانگهدارنده مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه 151 نفر بود که به طور تصادفی از روی شماره نظام پزشکی و از بین چهارصد و پنجاه دندانپزشک شاغل در این شهر انتخاب و وارد مطالعه شدند. روش کار به صورت گردآوری اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسشنامه و شامل دو بخش ارزیابیهای آگاهی و نگرش بود. داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری Chi square و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: تعداد 103 نفر (70%) از دندانپزشکان مرد بودند. میانگین سن دندانپزشکان 32/33 سال بود. میانگین نمره کسب شده از سؤالات آگاهی برابر 32/5 از حداکثر نمره ده بود. میانگین نمره کسب شده در بخش نگرش 3/25 از حداکثر نمره چهل بود. تعداد 115 نفر (5/76%) از دندانپزشکان، کودکان زیر 12 سال را برای درمان دندانپزشکی می‌پذیرفتند، آنان گرچه نمرات بالاتری کسب کردند، اما از نظرآماری تفاوت معنـی‌دار نبود. با افـزایش سالهای پس از فارغ التحصیلـی نمرات آنان کاهش می‌یـافت که این امر از نظر آمـاری معنـی‌دار بود.( 05/0 < p )   نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد دندانپزشکان عمومی تبریز از نگرش مثبتی نسبت به درمان با فضا نگهدارنده‌ها برخوردار بودند اما سطح آگاهی آنان می‌تواند با استفاده از برنامه‌های بازآموزی مشخص و مناسبتر، برگزاری کارگاه و ارائه جزوات بهبود یابد.   کلید واژه‎ها: آگاهی- نگرش و عملکرد سلامت – حفظ فضا- پلاک ارتودنسی- کودکی- دوران دندانی شیری- دوران دندانی مختلط- مطالعه مقطعی- ایران.   وصول مقاله: 25/1/1388 اصلاح نهایی: 26/8/1388 پذیرش مقاله: 2/10/1388    نویسنده مسئول : دکتر آذین تقی‌زاده گنجی،گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   e.mail:[email protected]